Nutri-Score: een zegen voor het laboratorium

Andere landen gingen ons al voor met dit ‘stoplichtlabel’ dat het gemakkelijker moet maken voor consumenten om verantwoorde – lees gezonde – keuzes te maken.

Nutri-Score zou het voor consumenten voor eens en voor altijd duidelijk moeten maken welke voedingsmiddelen en dranken die ze kopen gezond zijn en welke niet. Het logo toont dat in één oogopslag. A en donkergroen beste keus, E en donkerrood de ongezondste. Simpel, iedereen snapt het.

Tot hier het goede nieuws, het slechte nieuws is dat er al voor de invoering van dit label een storm van kritiek losbarstte op de wetenschappelijke basis ervan. Niet dat de getalletjes niet kloppen.

Contractlaboratoria hebben keurig hun werk gedaan om voor tienduizenden voedingsmiddelen de nutritionele waarde uit te pluizen. En er komt nog veel meer aan om te analyseren.

Wet- en regelgeving voor etikettering

Niet alleen blijven er constant nieuwe producten instromen, worden recepturen aangepast, er moeten ook nog heel veel producten onderzocht worden. Momenteel ontbeert menig voedingsproduct in de supermarkt de Nutri-Score nog, vooral de ongezonde! Die vanuit Brussel opgestelde wet- en regelgeving voor etikettering is een zegen voor het lab.

Teruggrijpend naar het begin van mijn commentaar: schiet de consument er zelf veel mee op? Voedingskundigen geven het label het voordeel van de twijfel, maar wijzen er tegelijk op dat een gezond eetpatroon moeilijk te vatten is in een Nutri-Score.

Voedselkeuzelogo

Het voedselkeuzelogo gaat namelijk voorbij aan het feit dat niet de optelsom van scores bepaalt of je met je boodschappen gezond en verantwoord gaat eten, maar de context van alles wat je door het jaar heen eet.

Ergo: een mandje vol producten met A-scores is geen garantie voor een uitgebalanceerde maaltijd. Daar gaat de stoplichtbenadering mank.

Het is niet één ingrediënt, één product, of een volle boodschappentas dat een voedingspatroon gezond maakt, het is het totaalplaatje van porties en samenstelling van een dagelijks menu en dat door het jaar heen.

En er is nog iets geks aan de hand. Je kunt met de Nutri-Score als producent creatief boekhouden. Slechte bestanddelen krijgen strafpunten, goede worden ervan afgetrokken. Verzadigde vetten, calorieën, suikers en zout tellen op; groente, fruit, vezels en eiwitten verdisconteren dat.

Voeg flink vezels toe aan een ongezonde pizza en ineens heb je een ‘health product’. En wist je dat vitamines en mineralen niet meetellen? En ook niet of een product puur is of zwaar industrieel bewerkt… tja.

Gebruik beter je gezond verstand als je boodschappen doet. Ik vraag me überhaupt af of de verkoop van producten in het ‘rood’ last gaan krijgen van het logo. Veel verwenproducten en kant en klaar-artikelen scoren een rode E. Ze verkopen desondanks als een tierelier, de verleiding is te groot.

Ook in de personeelskantine van grotere laboratoria. Daar is het tegenwoordig gebruikelijk dat er een gezonde sectie is. Er liggen veel salades, fruit, bonen en volkorenproducten. Hartstikke lekker, maar kijk ik dan om me heen, dan zie je toch dat het ‘broodje bal’ favoriet blijft.

Herkenbaar?