Vincent Hentzepeter, hoofdredacteur
Energie is in korte tijd hét gespreksonderwerp geworden. Nu werk ik niet op een laboratorium, maar ik kan me zo voorstellen dat het ook in de laboratoria over niets anders gaat. Ruimtes en installaties met hoge ventilatievouden, waar diverse apparatuur de hele dag aanstaat die veel stroom vreet. Airconditioning die overuren draait om het binnen toch nog een beetje dragelijk te houden met al die warmteproducerende instrumenten.
Vincent Hentzepeter, hoofdredacteur
In labs zie ik geen mensen zitten met dekentjes en mutsen op, omdat het ook bij 17 graden dan best gezellig in de huiskamer schijnt te zijn. T-shirt is aanbevolen, in het lab is het altijd zomer. Ik chargeer natuurlijk, maar mijn ervaring is dat het in labs vaak stevig aan de temperatuur is en dat veel overtollige warmte naar buiten wordt geblazen.
Terugwinning van al die warmte met warmtewisselaars, daar heb ik nog nooit iets van gehoord. Uitgezonderd enkele nieuw-opgeleverde labcomplexen die energiearm zijn uitgevoerd en voorzien van warmtepomp- of geothermische installaties, wordt er naar mijn weten in de labwereld nog weinig aan energiebesparing gedaan. Schrijnend voorbeeld zijn biobanks waar tientallen ultravriezers in een ruimte een enorme stoot hitte produceren die continu naar buiten wordt afgevoerd. Dat was het geval in het Erasmus MC toen ik er was: bloedheet daarbinnen, al lagen er wel plannen een verduurzamingsslag te maken.
Ik snap dat het lastig is in laboratoria ingrijpende energiemaatregelen te nemen. Complicerende factor is bijvoorbeeld dat een met chemicaliën of microben bezwangerde lucht die via zuurkasten, puntafzuigingen of veiligheidskabinetten naar buiten gaat, wel eerst gereinigd zal moeten worden om op deze manier veilig energie terug te winnen. Of om problemen als corrosie door aanvretende zuren te voorkomen. Ook moet er normtechnisch of wettelijk veel geventileerd en geconditioneerd worden. Uitzetten kan niet, maar op een lager pitje draaien kan vaak wel. Waarom zijn er nog steeds zoveel labs waar de hele dag zuurkasten vol aan staan die niet in gebruik zijn? Het kan echt veel milieuvriendelijker, de technologie hiervoor bestaat gewoon, en met de huidige astronomische energieprijzen verdienen dit soort investeringen zich veel eerder terug.
De energiecrisis heeft ook iets positiefs. Energie was feitelijk ‘spotgoedkoop’, kostte zo weinig dat er weinig stimulans was te investeren in duurzaamheid. Dat is ineens anders, zonnepanelen renderen veel sneller; hoeveel labs hebben er niet een plat dak? De labsector zal wel moeten verduurzamen, schat ik zo in. De energierekening kan bij overgang naar een nieuw contract letterlijk exploderen, en wel zodanig dat het concurrentietechnisch lastig wordt dit even door te berekenen.
Ik was onlangs in een notenbar waar ik opving dat met de ingang van hun nieuwe energiecontract de maandlasten waren gestegen van 400 naar 1.400 euro. Dat is bijna een factor 4, je hoort dit ook van bakkerijen en natuurlijk vanuit de industrie, waar hele intensieve productiebedrijven soms zelfs de fabricage stoppen. Recent voorbeeld is het Franse Duralex dat geen glas meer produceert vanaf november tot in het voorjaar. Extreem, maar de verliezen zijn anders blijkbaar niet te dragen. Labs kunnen niet even de deuren sluiten, dus tijd voor een groene wind. Wat is uw energiebezuiningsstrategie?
Laat het ons weten op: [email protected].
