Wat is de retentietijd van personeel en dus kennis in en om het lab? Welke dingen hebben we nodig om lang inzetbaar te blijven en waar kunnen de overheid en EU helpen? En wat is qua retentietijd over zijn houdbaarheidsdatum heen?
Voor de labgeeks: retentietijd is ook een chromatografiebegrip – hoelang duurt het voordat verbindingen worden vastgehouden op de kolom? Ik heb een chromatografieachtergrond, dat was voor mij ook het haakje toen ik de term terugzag bij het lezen van het rapport van Mario Draghi over de toekomst van de Europese concurrentiekracht. Het is een aanrader voor iedereen die wil weten wat er goed gaat en wat er verbeterd kan worden in de EU.
Groene vinkjes: onze export gaat goed. Dat geldt ook voor de participatie van vrouwen in het werkproces. Ook scoren we op de beschikbaarheid van relatief goede gezondheidszorg.
Rood vinkje: waar we in de EU méér dan een tandje bij moeten zetten is het verhogen van de productiviteit. Dat laatste gebeurt in het lab al volop, denk aan automatisering. Maar wat kunnen we nog meer om productiever te worden en waar we goed in zijn vast te houden? (Weer die retentietijd). Allemaal een bedrijfje starten lijkt me niet realistisch, maar wellicht meer ondernemerschap tonen? De 9-tot-5-mentaliteit wat loslaten? Dit is wel een labdingetje. Meer inzetten op vernieuwing? Het lab is best conservatief … over retentietijd gesproken.
Innoveer! Meer gebruikmaken van bestaande en nieuwe tools zoals kunstmatige intelligentie? Eén van de vorige columns van Jules Hoenderop is al met AI geschreven.
Sluit de ogen niet voor dit soort ontwikkelingen. Het kan veel brengen. Daarin is de wil om te veranderen een belangrijke. Ik moet voor mijn werk bij PANalytical regelmatig naar het Verre Oosten. Ik was dit najaar nog in China en daar zag ik grote veranderingen in het straatbeeld en de industrie.
Waar 5 jaar geleden Beijing en Shanghai nog stonken en er veel smog was, is er nu schone lucht! Er rijden voornamelijk elektrische auto’s, de snelheid waarmee dit is doorgevoerd is echt ongelofelijk. China heeft natuurlijk een ander politiek systeem, maar toch …
Ook zijn er grote chemische faciliteiten gebouwd met oppervlaktes van vele vierkante kilometers, waarin CO₂ van verschillende industrieën weer wordt hergebruikt voor nieuwe chemicaliën en polymeren. Dat soort stappen zetten, en vasthouden (weer die retentietijd), daar zijn ze daar toch voortvarender in dan hier in Europa.
Dus ja, zeg het maar hoe we de productiviteit gaan verhogen en waar we op moeten inzetten om dit soort transformaties door te voeren. Het Chinese model gaat hier niet werken. Maar hoe dan wel? Wel iets om goed over na te denken als we de goede dingen van onze Europese samenleving willen behouden en de verbeterpunten niet achterwege willen laten.