Eerder berichtte Laboratorium Magazine over de gevaren van het openen van begaste zeecontainers. Havenpersoneel loopt bij blootstelling aan de hoge concentraties vluchtige organische stoffen namelijk ernstige gezondheidsrisico´s. In nummer 7 2007 werd een analysemethode beschreven van Interscience waarmee havencontroleurs grote aantallen containers per dag op gevaarlijke gassen kunnen checken. Op die manier kan de veiligheid van betrokken personeel gegarandeerd worden. Maar ook burgers kunnen last hebben van producten die uit zulke containers komen, omdat de gassen nog lange tijd kunnen uitdampen. Het laboratorium onderzocht twee matrassen en een paar schoenen uit begaste containers. Het RIVM concludeert dat de consument bij gebruik van deze veel gebruikte producten langdurig aan de stoffen wordt blootgesteld. Ondanks deze lange duur treden geen onacceptabele gezondheidsrisico`s op. Wel houdt het lab een slag om de arm. Niet alle blootstellingsroutes zijn bekend. De gevaarlijke stoffen komen op twee manieren in containers en producten terecht. Stoffen als methylbromide en 1,2-dichloorethaan worden gebruikt om goederen en verpakkingshout te ontsmetten. Ze worden voor het transport in de containers ingebracht. Tijdens langdurig transport kunnen ze in de vervoerde producten gaan zitten. Andere stoffen, zoals benzeen en tolueen, worden tijdens het productieproces als bestanddeel of oplosmiddel gebruikt. Als de stoffen in de producten zitten kunnen ze daaruit binnenshuis uitdampen.
