Vincent Hentzepeter, hoofdredacteur
Green analytics: de een verstaat er milieuanalyses onder, de ander met zo min mogelijk chemicaliën analyseren, weer een ander al het chemisch afval netjes in een opbergcontainer deponeren in plaats van zoals vroeger door de gootsteen. Ik trek het begrip breder: green analytics gaat van energiezuinige, herbruikbare laboratoriumgebouwen, tot laboratoriumonderzoek met zo min mogelijk inzet van energie en reagentia en gebruiksartikelen, tot en met de inkoop van laboratoriumapparatuur op basis van de klimaatvoetafdruk.
Dit laatste gaat veel verder dan waar menig lab nu mee bezig is, maar het bewustzijn rond de milieuvriendelijkheid van laboratoriumapparatuur groeit wel. Ik krijg van leveranciers terug dat vooral overheidslaboratoria en sommige multinationals scherp letten op de uitstoot van instrumentarium vanaf het moment van productie tot en met de verscheping naar het lab en dat ook het afdanken van die apparatuur daarbij wordt meegenomen. Kan de apparatuur uit elkaar gehaald worden en kunnen kostbare grondstoffen opnieuw worden ingezet voor andere hoogwaardige toepassingen? Dit is al een thema, en wordt nog een veel groter item, zeker omdat er vanuit milieuregelgeving steeds strengere eisen gesteld worden aan hergebruik van schaarse grondstoffen.
Let u er bij de aanschaf al op of een leverancier een complete levenscyclusanalyse kan overleggen over de door u gekochte apparatuur? Het is het vragen waard. Ik weet zeker dat een behoorlijk aantal u met vragende ogen aan gaat kijken. Tijd voor bewustwording op dit vlak, want het gaat om niet misselijke besparingen in emissies die gerealiseerd kunnen worden door na te denken over het verminderen van de uitstoot rond de inkoop van grondstoffen, de productie, het transport en het verbruik. Natuurlijk hoor ik ook dat laboratoria scherper letten op wat apparatuur tijdens zijn levenscyclus gebruikt. Waar eerst louter prestaties telden, is het nu belangrijker hoeveel stroom bijvoorbeeld een massaspectrometer gebruikt. Want de noodzakelijke hoge temperaturen vreten energie, en ook al maak je ze wat energie-efficiënter, het stroomgebruik blijft hoog.
Interessant om te zien dat partijen in dit gat springen en met alternatieven komen die het energiegebruik kunnen decimeren: dat zet zoden aan de dijk. Onlangs zijn bij Shell Research twee nieuwe snelle ‘fast GC’s’ geïnstalleerd die de analyses ongelofelijk veel energiezuiniger draaien dan conventionele apparatuur. Met de huidige energieprijzen verdienen investeringen in dit soort innovaties zich bovendien razendsnel terug, al zou dat niet de enige overweging moeten zijn… Zo is er nog heel wat laaghangend fruit in laboratoriumland om het milieu fors te ontlasten. Is het niet op het vlak van de apparatuur, dan is er wel winst te halen in de conditionering van de laboratoriumruimtes en de terugwinning van al die warmte die nu veelal direct naar buiten gaat.
Echt zonde dat die warmte niet met bijvoorbeeld warmtepompen nuttig wordt hergebruikt (ja, die pompen zijn wel duur!). En dan zijn er de vaak platte daken die gemakkelijk vol panelen gelegd kunnen worden. De terugverdientijd die eerst rond de 10 jaar zat, is nu zo’n beetje gehalveerd. Kortom, licht uw lab eens groen-analytisch door en verbaas u hoe eenvoudig het is om als lab veel groener te opereren.
Green analytics: de een verstaat er milieuanalyses onder, de ander met zo min mogelijk chemicaliën analyseren, weer een ander al het chemisch afval netjes in een opbergcontainer deponeren in plaats van zoals vroeger door de gootsteen.
Vincent Hentzepeter, hoofdredacteur
Ik trek het begrip breder: green analytics gaat van energiezuinige, herbruikbare laboratoriumgebouwen, tot laboratoriumonderzoek met zo min mogelijk inzet van energie en reagentia en gebruiksartikelen, tot en met de inkoop van laboratoriumapparatuur op basis van de klimaatvoetafdruk.
Dit laatste gaat veel verder dan waar menig lab nu mee bezig is, maar het bewustzijn rond de milieuvriendelijkheid van laboratoriumapparatuur groeit wel. Ik krijg van leveranciers terug dat vooral overheidslaboratoria en sommige multinationals scherp letten op de uitstoot van instrumentarium vanaf het moment van productie tot en met de verscheping naar het lab en dat ook het afdanken van die apparatuur daarbij wordt meegenomen. Kan de apparatuur uit elkaar gehaald worden en kunnen kostbare grondstoffen opnieuw worden ingezet voor andere hoogwaardige toepassingen? Dit is al een thema, en wordt nog een veel groter item, zeker omdat er vanuit milieuregelgeving steeds strengere eisen gesteld worden aan hergebruik van schaarse grondstoffen.
Let u er bij de aanschaf al op of een leverancier een complete levenscyclusanalyse kan overleggen over de door u gekochte apparatuur? Het is het vragen waard. Ik weet zeker dat een behoorlijk aantal u met vragende ogen aan gaat kijken. Tijd voor bewustwording op dit vlak, want het gaat om niet misselijke besparingen in emissies die gerealiseerd kunnen worden door na te denken over het verminderen van de uitstoot rond de inkoop van grondstoffen, de productie, het transport en het verbruik. Natuurlijk hoor ik ook dat laboratoria scherper letten op wat apparatuur tijdens zijn levenscyclus gebruikt. Waar eerst louter prestaties telden, is het nu belangrijker hoeveel stroom bijvoorbeeld een massaspectrometer gebruikt. Want de noodzakelijke hoge temperaturen vreten energie, en ook al maak je ze wat energie-efficiënter, het stroomgebruik blijft hoog.
Interessant om te zien dat partijen in dit gat springen en met alternatieven komen die het energiegebruik kunnen decimeren: dat zet zoden aan de dijk. Onlangs zijn bij Shell Research twee nieuwe snelle ‘fast GC’s’ geïnstalleerd die de analyses ongelofelijk veel energiezuiniger draaien dan conventionele apparatuur. Met de huidige energieprijzen verdienen investeringen in dit soort innovaties zich bovendien razendsnel terug, al zou dat niet de enige overweging moeten zijn… Zo is er nog heel wat laaghangend fruit in laboratoriumland om het milieu fors te ontlasten. Is het niet op het vlak van de apparatuur, dan is er wel winst te halen in de conditionering van de laboratoriumruimtes en de terugwinning van al die warmte die nu veelal direct naar buiten gaat.
Echt zonde dat die warmte niet met bijvoorbeeld warmtepompen nuttig wordt hergebruikt (ja, die pompen zijn wel duur!). En dan zijn er de vaak platte daken die gemakkelijk vol panelen gelegd kunnen worden. De terugverdientijd die eerst rond de 10 jaar zat, is nu zo’n beetje gehalveerd. Kortom, licht uw lab eens groen-analytisch door en verbaas u hoe eenvoudig het is om als lab veel groener te opereren.
