Zomaar vragen die oppoppen, omdat ik jarenlang in dat vakgebied werkzaam was. En ook: de toestand van onze natuur houdt me bezig. Ik zie thuis hoe mensen omgaan met hun afval, gewoon dumpen, vooral niet mee terugnemen, terwijl het gewicht toch minder zal zijn, want de inhoud is opgesnoept, c.q. opgedronken. Ik verbaas me er nog altijd over.
In Zweden viel het me op dat je vrijwel geen zwerfafval ziet. Ook zijn er verspreid over de diverse natuurparken toiletgelegenheden in de vorm van droogtoiletten. En die worden zeer regelmatig schoongemaakt. De picknickplekken zijn alle voorzien van vuurplaatsen – zo kun je je stukje vlees roosteren. Door dit aan te bieden voorkom je ook dat men zomaar in het wilde weg vuur gaat maken, met alle risico’s van dien.
Je snapt het: ik ben fan van dit mooie land, er is nog genoeg te ontdekken. Fan van de manier van leven, meer terug naar de natuur, meer basic. ‘Allemansrecht’; bessen plukken, cantharellen plukken, wildkamperen bij een meer/rivier.
Zonder dat er sporen achterblijven, een voorbeeld voor de meeste Nederlanders (zonder te generaliseren, want ook wij en onze kinderen nemen hun zooi mee terug naar huis en dat zullen er meer doen).
Ook al ben ik op vakantie, werk gaat een beetje mee, passie voor het vak ook. Bij de laatste campingplaats een kussen met de tekst: ‘accredited’, trekt toch mijn aandacht. En op de heenreis een foto gemaakt van een bedrijf ‘Nordic Labtech’, waar mijn oog dan op valt.
In de vele gesprekken met toevallige passanten wordt de kennis van het coachen – onbewust – toegepast en krijgt het gesprek soms toch een andere wending, help je mensen op andere gedachten, andere inzichten. Voor mezelf merk ik dat zo’n vakantie altijd weer ontspant. Er hoeft even niets. Dat wil niet zeggen dat ik niets deed. Integendeel. Ik heb veel sportieve dingen gedaan: kanovaren, zwemmen, fietsen (jawel, eigen kracht), en wandelen.
Heb je dit najaar nog vakantie tegoed? Geniet ervan, laat los wat je stress bezorgt en kom met een uitgerust hoofd terug.
